België, Luxemburg, Duitsland steeds wisselend..

Wormeldange, 28-04-14


De 2-de accu is op 1 km na leeg… 139.2 km oppe teller. Vanochtend 'pas' om 8 uur ontbijt in Hotel Pip-Margraff waarvan het restaurant gisteren gesloten was, echter restaurants genoeg en eentje zat op 1 2 persoonstafeltje helemaal vol, en dat was te merken, de forel smaakte ontzettend goed.. om 8.30 op de fiets en dan begint het weer, links of rechts af… toch maar naar Josine geluisterd die een local aansprak en die wees dus de andere kant op… weer een stuk Vennbahn route dus op, niet geasvalteerd maar hard steenslag, niets voor wielrenners.. langzaam bergaf met af en toe een hellingkje, via Neidingen richting het dal van de Our.. even oppassen rechtdoor of rechtsaf.. copiloot houdt voet bij stuk, zonnetje geschoten op m'n iphone en ja hoor rechtsaf, ik houd mijn mond vandaag maar verder… Verder via Weveler een gemeen klimmetje dat zelfs mijn ebike teveel was, lopen dus.. aan de wegrand een statie weg… Christus viel voor de derde maal onder het kruis en daar moesten ook wij afstappen.. lopes langs al de staties.. (voor niet gelovigen onder ons zoals padre Gerardo zal dit wel acabadra zijn..) maar daarna via Lützkampen, Dahnen, Dasburg over een glooiend landschap, wat een kleurenpracht, alle kleuren groen, en grasvelden vol met paardenbloemen..naar Vianden. Een imposant kasteel (ooit in bezit van de Oranje's, ook Victor Hugo dook hier in Vianden even onder) én na een kleine 70 km. dé plek voor een pitstop.. salade Nicoise voor mij en voor Josine "Bouchée a la reine", (Koninginne-pasteitje); ondertussen de tweede accu aan de beademing gelegd, stond op 85% en na een 3 kwartier weer op 99%.
14.00 verder langs de rechteroever van de Our, minder druk, alleen af en toe een tractor en een passerende Nederlandse tourist.. dan verandert de Our van naam, op zijn Duits Sauer.. Bij Dillingen weer over naar de linker oever, naar de Luxemburgse kant en dan bij Grundhof de keuze door rijden naar Echternach of via het Mullerthal?? we kozen voor het Mullerthal, in Echternach 3 km vooruit rijden en 2 terug duurt te lang ook al was dat vlakker, dan maar de stijging via het Mullerthal.. het hart van Luxemburgs Zwitserland.. van 't dal van de Our/Sauer een doorsteek naar de Moezel, Grundhof-Wormeldange 25 km.. eerst geleidelijk klimmend door een steeds nauwer wordende kloof, schitterend, en dan een afdaling naar Ehnen, dan nog 2 km linksaf naar Wormeldange, aankomst aldaar 17.00 einde van een werkdag… op zoek naar een onderkomen… maar waar?? Hotel Bambergen dicht (Piet niet aanwezig), een pizzeria/hotel alleen nog pizzeria…. dan maar over de Grenzbrucke naar Duitsland en daar het eerste huis links een Pension, deur dicht maar na een belletje opent een (naar later bleek) ook 65 jarige dame (van februari), Rosi Denzer, de deur; zij ontvangt pas in mei haar eerste 'Rente' .. zij runt dit Gasthof-Pension "zur Mosel Brücke", telefoon (+49) 06583993260, email : info@zur-moselbruecke.de in haar eentje, ook hier valt niet veel meer te verdienen, vroeger Hotel met restaurant, nu alleen Pension met ontbijt (om 7.30 uur).
Na een douche op een erg mooie erg schone kamer en na mij en mijn fietskleren gewassen te hebben met de van Joep met mijn verjaardag gekregen 'all in one' zeep, zit ik dus nu dit verslag te schrijven…onder het genot van een Bittburger. Josine die wat meer tijd heeft is nog boven…
Na zo'n kleine 140 km voel ik dat ik niet meer op mijn zadel zit… tijdens de laatste km. was het vaak nodig om even 'van 't zadel' te gaan.. Na de douche doet de 'ROWO sport gel" wonderen; 's morgens de ROWO Hirschtalgcreme die de eerste 120 km zijn werk doet.. wat die ROWO sport gel betreft, als je die na 140 km op je pijnlijke plek smeert, loop je wel even een paar snelle rondjes door de kamDe sponsoren van vandaag…

even nog een opmerking… probleempje… ik heb beloofd dat ik een anekdote zou vertellen uit die dik 35 jaar huisarts zijn van diegene die sponsort… sponsoren zat… maar wie is in Gods naam M.Kremers?? die sponsort, km. zoveel tot zoveel, meer gegevens krijgt de directeur/penningmeester/manager van de Stichting Levenseinde Kliniek niet van de ING bank waarop dat geld gestort is.. en dan is M.Kremers niet het enige vraagteken!! ik heb alle Kremerse nagegaan en ik kan me alleen enne voorstellen die iedere dag (m.u.v. die dagen dat hij een briefje van dun dokter krijgt) richting Germany rijdt en daar bij de schoonzoon van zijn oude baas zijn rechter schouder danig overbelast.. Wat te denken van sponsor Peter en Livia… meer weet ik niet.. daarom de volgende kwis: zouden alle sponsoren een anekdote over mij willen melden m.b.t. iets wat zij met mij meemaakten.. dan kom ik er misschien wel achter en kan ik antwoorden..
- van diegene die vandaag sponsorden kan ik u vertellen dat ze 4 zonen hebben in het St. Hubertse en 'ooit' liet ik er een ambulance voorrijden.. ik wist echt niet wat er aan de hand was… maar het was me duidelijk dat opname noodzakelijk was.. wist ik dat er sprake was van een langdurige koortsstuip… had ik het geweten dan… een duidelijk voorbeeld van hoe ik wijzer geworden ben, door schade en schande dus.. nu heeft Pa ook iets van mijn hobby overgenomen.. het gaat om hetzelfde..
- een andere sponsor van vandaag? heeft al gereageerd op mijn site… mijn eerste SIDS, een groter gebeuren kan ik me na die dik 35 jaar niet voorstellen, daar sta je dan, broekie, bij een moeder… wat te doen, niets dus, je kunt niets meer, alleen troosten maar hoe… niet te geleuven.. in die 35 jaar 8 SIDS…. en nog weet ik niet wat ik moet doen… niets anders dan er te zijn… het verdriet/leed te accepteren, begeleiden… bezoeken dag en nacht (als er nog licht brandt hé Ujensedijk).. Monitoren…
- enkele sponsoren zonder km.? diejen vrachtwagen chauffeur… dankzij enkele reanimaties en langdurige opname weer thuus, nie makkelijk… d'r is iets verandert, niet meer dezelfde, niet meer het zelfde thuus..

morgen dus km tussen 240 (die zitten er nu ongeveer op) en 350 (morgenavond hopelijk), diegenen die ergens in deze 110 km sponsorden, graag aanmelden met een anekdote en evt een bijnaam zodat ik weet wie het is.. de Uilweg en Wilhelminastraat (nu, deze week zonder vrouw) heb ik al getraceerd…

Alors, a demain,
So bis morgen,
tot morgen (hier spree
er… heeeeerlijk.. 'pijn is fijn', vraag het Francois le Grand!! die heeft overal pijn, heeeerlijk.. Dank aan diejen sportmasseur uit Wanroij die met deze gel en creme mijn reis naar Rome sponsorde. Die man heeft ervaring van jarenlang Tour de France, Giro's d'Italia die weet wat goed voor die pijnlijke plek is… Nu snap ik ook waarom die renners van Peter Post zo hard gingen, die smeerde die Sport Gel er voor de etappe op!!
19.15… Josine is ook beneden gekomen en zit aan een droge Moezel met Rosi het wel en vooraf wee van de huidige tijd te bespreken… vlgs mij heeft ze vandaag geen klanten gehad, een spraakwaterval, gezellig en voorziet me net van mijn 3-de Bittburger, na de eerste kreeg ik van die zoute Pepsels…
Zometeen weer naar Luxemburg, de brug weer over, en een restaurant zoeken en daarna slapen.. morgen vroeg vroeg op voor de etappe door het Moezeldal, vlak in het begin.. Eindpunt? dat zien we morgen wel..
Bis Morgen, auch noch die Grüssen vom Rosi!!