blz. 289 -> blz. 716 in het boek 'ik ben pelgrim

Bagnolo San Vito, 10-05-'14, 19.30

San Vito was het vandaag niet, zoals bekend is Josine bezig een boek te lezen van 915 blz. op haar e-reader, titel 'ik ben pelgrim', vandaag is ze op blz. 615 gekomen… niet te geloven als dat zo door gaat, krijgt ze nog wel meer boeken uit…. wat de titel betreft, nou zou voel ik me onderhand wel… Slechts 76 km oppe teller en daar tel ik dan niet het aantal km. bij die ik gelopen heb…. Hoe dat zo?? Laat ik dat van begin af aan beschrijven…
Zoals vanmorgen al gezegd, gister avond heerlijk getafeld, die baas kanr wat van koken!!, ook de wijn van het huis was heerlijk, toen ik eenmaal in bed lag, was ik meteen weg en werd vanmorgen wakker door het gefluit van de vogels… niet die in mijn hoofd, dat voelde redelijk goed..
Ontbijt was goed en lekker, vers fruit erbij, de croissants zijn hier gezoet, je hoeft er niets op te doen. Rit van vandaag bekeken… omdat we door het bezoek aan San Benedetto, een voordorp van Peschiera een stuk van de route van Rinus Benjaminse af geraakt waren zochten we dus een weg terug naar die route… Die route van Rinus kwam bij Pozzolo op de fietsroute langs de rivier de Mincio… die van Peschiera naar Mantova liep.. oplossing meteen klaar!! wij dus vanaf Peschiera naar Mantova over dat fietspad.. . Eerst nog even door Peschiera gefietst en gekeken waar die fotograaf Jeroen van Gaalen, de man van Ranjani die mooie fotoos van Ranjani met Cas geschoten heeft en ik denk dat ik dat plekje gezien heb… (zie fotoos).. ook nog even langs de camping van Lorenz gereden om die Nederlandse buren van hem, Hans en Ieke, even de groeten van hem te doen.. maar je komt die camping niet zo maar op… eerst moest ik Lorenz bellen, die toestemming moest geven en we moesten onze paspoorten laten zien.. Lorenz op dat moment niet te bereiken, Davidchen ook niet… wrsch. druk aan 't werk… dus maar verder.. Probleem waar begint dat fietspad… bij Information turistica gevraagd en gevonden… het begin voorspelde niet veel goeds… minder dan ½ meter langs zo'n obstaculo met ernaast zo'n 10 m. lager een gracht rondom de burcht… meteen erna een afdaling van meer dan 15%... en echt, ik kreeg Josine achterop… daarna gelukkig een goed fietspad, echt breed en bezocht door meer mensen, gewone fietsers, wielrenners op een racefiets (dacht even Jos Bongers in te halen, maar 't was 'm nie), wandelaars en skaters, ook enkelen met z'n soort langlaufski op wieltjes.. Monzambano, Valeggio sul Mincio, Borghetto zoefden we voorbij… Opeens een grindpad met rechts naast ons een soort canal, waar was die rivier nou gebleven, na een km. of wat even gestopt, blijkt dat we langs het Canale Virgilio aan 't fietsen zijn, we hebben ergens de boot gemist…ergens na Borghetto. No problema, want als je dat canale af fietst, kom je in de buurt van Pozzolo weer op de fietsroute van Rinus uit, zo wist ons een ciclista te vertellen op zijn beste Italiaans… enne die praten nog sneller dan Spanjaarden. Onderweg enkele fotoos vanaf de rijdende camera geschoten, bellisimo.. Die rivier de Minco, wordt steeds breder en breder, gaat richting de Po waar hij in uitmondt… op een gegeven moment kregen we in de gaten dat áls er een groot verval in hoogte was, dat er dan een soort stuw in de rivier gebouwd was, van waaruit water 'afgetapt' werd voor irrigatie kanalen, of voor kanalen die die even later eindigden in een soort waterkrachtcentrales waar het water dan met via zo'n dikke buizen omlaag kwam.. ergens daar hebben we dus zo'n irrigatie kanaal gevolgd i.p.v. de rivier… qua chilometros quelches chilometros troppo molto.. richting Mantova..
Ferri, Marengo, Soave zoefden we voorbij, even een ciclista in ons achterwiel gehad (niet Jos Bongers!) die ons even later uitgerust en wel inhaalde en ons zijn rug liet zien… De binnenkomst in Mantova viel me wat tegen, dacht uit de voor informatie een mooiere entree te krijgen, via een tunneltje en een bereidwillige fietser werden we naar el centro gedirigeerd.. Mantova in een stad die van 3 kanten omgeven wordt door water… el lago superior, el lago inferior, met elkaar verbonden via de lago de Mezzo.. al die meren worden gevuld door de Mincion die daarna ook weer als rivier verder gaat…een vestingstad door de eeuwenheen. Wij dus el centro de Mantova in, lopend via een opening in de muur die el centro omringde… kwamen meteen op de Piazza Virgiliana uit, waar wij weer herinnerd werden aan onze gezamelijk gymnasium tijd op St. Michiel.. leraar Meuffels, van Eck, Boelaars, en eentje met een dikke bril op uit Maastricht..
Ik met niet zo'n beste herinneringen aan Virgilius, Josine wel, zij was alfa en ik beta… zij wist zo enkele boeken van diejen Virgilius op te noemen, Aeneas onder andere. We kregen weer herinneringen aan die tijd, van de brugklas af 'verkering' daarna in dezelfde klas altijd gezeten, met een knipperlicht relatie, dankzij die broers van haar, die haar steeds plaagden i.v.m onze 'relatie'.. Maar de aanhouder wint en sinds het eindexamenfeest bij Rinus Benjaminsen (hij slaagde, ik zakte) werd het weer een relatie, een vaste per 091268… 100514.. een hele tijd… zoals de fotoos duidelijk maken hoopte ik dat een van die fonteinen mijn erg pijnlijke achilles pezen (na 51km) even zouden afkoelen… het hielp wel iets… een extra pilletje ook… Na een ½ uurtje mijn achillespezen afgekoeld te hebben, even Mantova bezocht, enkele bezienswaardigheden bekeken en een plekje gezocht voor de lunch… die vonden we op de Piazza net voor de Piazza Erbe… lekker gelunched, Josine zowaar een hele pizza tonno e cipolla… ikke een Fusilli pulpo.. lekker… Tijdens de lunch even gekeken waar heen, wat wordt ons eindpunt van vandaag, 33 chilometros naar Quistello, of 48 chilometros naar Concordia.. i.v.m. mijn tendinitis crepitans achillicae duplex gekozen voor Quistello… daar begint het gebied van die aardbeving van enkele jaren geleden…. nog 1 nachtje zekerheid…
Dus op de tandem, de weg uit Mantova bleek een makkelijke, slechts 1x verkeerd gereden… over de spoorweg en dan fietspad meteen links naar Andes of rechtdoor over/langs de grote weg naar Virgilio.. de geboorteplaats van diejen Virgilius… dus via Virgilio… MAAAAAARRREEEE die spoorweg overgang… een schreeuw van mijn copiloot, een vervaarlijk geluid van achter onder haar…. enne jawel hoor 4 spaken tegelijk (?) naar de Filistijnen (waar dat ook mogen liggen).... Geluk bij een ongeluk, Josine had een fietsenwinklr enkele honderden meters aan de weg gezien die open was… wij dus voorzichtig weer over die overweg terug Mantova in .. enne nog een winkel, een grotere rechts van de weg… maarre pas om 15.00 open.. 14.30 wat te doen… ikke slim geworden (dacht ik) dacht, ik haal dat achterwiel er alvast uit dus ik zet de fiets om zijn kop, haal het wiel eruit, laat de band leeg , haal binnen en buitenband ervan en liep om 15.00 met die velg met 4 kapotte radiussen (spaken dusse) naar binnen, enne reparatie zo klaar ???… 15.00 uur winkel open maarre diejen fietsenmaker knikte meteen van nee, neen dat kon hij niet… hij verwees me naar die fietsenmaker 500 m. links de stad in, die zaak die Josine gezien had… dus daar begon mijn pelgrimstocht van vandaag.. 500m met die velg en binnen en buitenband naar fietsenmaker no. 2, 800 metros verder op, die verwees me naar fietsenmaker no.3 die alleen maar fietsen verkocht en die weer naar fietsen maker no. 4, zo’n 600 metros, in de via Ferrini die ik daar rechts af, links af, dan weer rechtsaf en dan weer linksaf, via de Piazza nondepiejente, kon bereiken… en diejen (foto bijgevoegd) snapte mijn probleem meteen… repareerde het wiel met 4 van de 5 spaken uit Colombare binnen ½ uurtje en vroeg …. 10 Euro… ikke gaf wat fooi blij als ik was en liep ik huppelend met dat wiel (waar binnen en buitenband) weer opzaten, blij, opgewekt, alleen met pijnlijke achillespezen terug richting Josine. Omdat mijn mobiel leeg was had ik haar niet van mijn escapades op de hoogte kunnen stellen.. zij was dus al op blz. 615 aangekomen… 2 uur later, de tassen naast haar aan de ene kant, de tandem op zijn kop aan de andere kant… Wiel weer erin gezet en verder…. echter hij schakelde niet, alleen in zijn 1… en kan moet je toch wel op zijn minst een helling van meer dan 15% opgaan… zo naar Questello was geen Questie…. dan maar in zijn 1 terug naar mijn fietsenmaker, bleek dus 2 km terug te zijn, kun je meteen uitrekenen hoeveel chilometros ik, als pelgrim te voet heb afgelegd…. wie zijn de sponsoren van vandaag??? dank, ik heb er iets voor gedaan!! Daar aangekomen was hij blij m’n vrouw te zien, waar ik hem eerder al het een en ander in mijn beste Italiaans over had verteld… hij keek, snapte er aanvankelijk niets van… had het alleen over bellisimo bici, de tassen er weer van af.. .het wiel er weer uit en daar bleek de oorzaak van het niet kunnen schakelen; probleem een tandwieltje, taps toelopend, door hem er verkeerd om ingezet, en opgelost was het probleem, dits keer weigerde hij iedere betaling, maakte ons duidelijk dat we moesten vertrekken… en daar gingen we… heel voorzichtig richting diejen overweg over door mij nu zelf gekozen gladde wegen en niet over die heel kleine kinderkopjes in el centro… op gegeven moment riep mijn co-piloot nog “vlgs. mij rijd je als een kip zonder kop rond in Mantova”, ik kuukelde terug dat ik zometeen weer op die spoorweg overgang zou arriveren… en enkele minuten later legde mijn co-piloot een ei… waarheen??? 18.30 uur… even op de kaart gekeken en Bagnolo San Vito leek ons na zo’n etappe wel op zijn plaats even snel een bad, snel iets eten, een verslag schrijven slapen en morgen naar dat gebied waar enkele jaren geleden die aardbeving was.. in de hoop dat die spaken heel blijven.. alleen breken als er weer een aardbeving komt…. maar dat : vederemo domani, dominica..
Buona notte..

sjef

1422,1 + 76,9 = 1499 km

wie vandaag?? nog steeds die ene oorspronkelijk niet uit Langenboom, maar samen (2 zussen uut waar was dat ook al weer, aan de andere kant van de Middenpeelweg, Erp?? ) met 2 broers getrouwd; altijd een leuke tijd geweest, allemaal kleine huis-tuin- en keuken aangelegenheden gehad, 'gezonde' zaken zoals bevallingen, zieke kinderen... totdat een vreemde klacht roet in het eten gooide, Australië ging nog net maar daarna openbaarde zich zijn ziekte... en deed hij er alles aan om te overleven.. leuke, echt goede, gesprekken met hem en jou gehad, ook al voordat de ziekte zich openbaarde... goed contact van begin tot het eind.. Gemeenschappelijke belangen... de mens in alle vormen.. maar alleen verder is nie niks... missen doe je iemand pas als hij 'echt niet meer terugkomt' zolang je denkt dat hij alleen maar even op vakantie is, gaat het wel... enne dames in de huisarten praktijk 'Marienweerd' hoe gaat het met jullie?, 1 week van mijn eeuwige vakantie zit erop, hoe voelt ut??

- nog enkele reacties op reacties, diejen bikkel, ik kan je echt niet zeggen met al dat spaak-gedoe of ik nog wel iemand bij Josine achterop laat zitten; hebben net de vrij zware reserve accu van achterop naar veur verhuisd, in het stuurtasje zit ie nou; verder de achterband niet meer keihard opgepompt, in de hoop meer vering te verkrijgen en dan wil jij nog een keer sponsoren om achterop te zitten bij Josine.. wij waren net al tot de conclusie gekomen dat ruilen van positie, Josine aan 't stuur ook geen optie was.. want dan had jij bij mij achterop gezeten
- enne Marie enne Wiel bedaaaaaaaaaankt, ik zal ut nie vergeten die verjaardag vna mien Marie
- enne hoest doar oppe Spoorstraat, worden er nog zoete broodjes gebakken, nog zat benen onder de tafel?? doe die benen allemaol de groeten en as er nog iets euverblieft zet het in de koeling, ut duurt nog veertien daag eer ik weer terugben