de Apennijen

Porretta terme, 12-05-'14, 19.30


wat een dagje weer, een lange zoals je aan de tijd wel weer ziet… vanmorgen vanuit Hotel dus om even voor 9.00 vertrokken naar een fietsenmaker, korter bij het hotel, geadviseerd door de receptioniste van het hotel…. 300 metros ervanaf… 9.01 bij hem en hem duidelijk gemaakt wat ons probleem was, slechts 1 spaak in het achterwiel aanbrengen en die had ik zelf bij, hij bekeek de fiets en had geen idee hoe hij dat achterwiel eruit moest halen, ik dus wel.. fiets oppekop, wiel eruit en aan hem gegeven, hij bekeek mijn 1 nog overgebleven spaak van de 5 die ik gekregen had van die behulpzame fietsenmaker is Colombare.. en hij zocht in zijn voorraadje een gelijke… hij had binnen 15 minuten de spaak vervangen en het wiel gericht met zijn duim en ogen toen het wiel weer op zijn plek zat… iedereen doktert dus op zijn eigen manier dacht ik nog, ook fietsenmakers doen het allemaal op hun eigen manier.. ik weet het, ik heb er nu 5 ontmoet en zelf 2 2x…. waarover later meer… 9.30 klaar bij die fietsenmaker, we bedankten hem voor de snelle service en wij weg… De vertrekplaats uit… meestal een probleem omdat ik meestal mijn zin probeer door te drijven, omdat ik meen het altijd wel te weten, door schade en schande wijzer geworden, doet Josine nu vaak een dubbelcheck.. ze vraagt aan een van de locals hoe we op het juiste pad kunnen komen.. zo ook vandaag.. en na enkele omzwervingen zaten we opeens op de Veloroute 7 die het traject van Rinus gewoon volgde.. wij dus ook.. Het fietspad loopt van Modena naar Vignola, een km of 30 en eindigt bij het station aldaar… een mooi fietspad, geasfalteerd en wel. Gisteren had het ook hier flink gewaaid overal lagen bladeren en stukken hout op de weg… Wat het gemiddelde nog verder omlaag haalde waren die hekjes, een soort turntoestellen, aan het eind van een fietspad als er een weg moest worden overgestoken en omdat dat fietspad 2 richting-verkeer had, betekende dat bij iedere overgang voorzichtig laverend met die bepakte tandem dan wel afstappen als de doorgang te nauw was, zowel aan het eind dus als aan de overkant aan het begin van het volgende stuk fietspad. De eerste 30 km dus vrij vlak, licht stijgend met in de verte de m.i besneeuwde toppen van de Apennijnen, volgens Josine niet besneeuwd want de sneeuw was volgens haar te donker… (met zonnebril natuurlijk…) verder ook weer de nodige kersenbomen… overal in dit gebied veel fruitbomen.. Vignola 30 km oppeteller, tijd voor koffiestop… op een terrasje gaan zitten en wat gegeten en gedronken, de tandem trok weer de nodige aandacht, electronico…. over het achterwiel hebben we het maar niet gehad… Verder dus… enkele km buiten Vignola zou de beklimming van de Apennijnen beginnen en dat was ook zo… en niet zo'n kleintje, binnen enkele km. zit je honderden meters hoger, naar Guiglia een 10 km. lange flinke klim.. schitterende vergezichten. Daarna door naar Zocca… 752 meter, hierna volgens Rinus het 'ergste' achter de rug, nu alleen nog beetje stijgen en wat dalen… net na Castel d'Aiano nog een kuitenbijtertje van een helling en omdat het uiteinde van die kuiten al pijnlijk waren, echt een heeeeerlijke helling.. daarna geleidelijk aan nog hoger om uit te komen bij de Passo Brasa van 895 m. s.l.m. en dan de kilometers lange afdaling naar Gaggio Montano… schitterende vergezichten waarvan ik uit ervaring al weet dat die op de foto niet tot hun recht komen, toch maar enkele geprobeerd te schieten. Net, bij zo'n schitterend vergezicht, dat ik stilstaand wilde fotograferen, riep Josine, zie je wel dat ik dat goed gehoord heb , er is er weer eentje gesneuveld en wees op een loshangende spaak in het achtewiel.. zij zei ik durfde niets te zeggen, laat staan te kijken… vandaar dat ik jou alleen maar kommandeerde rustig naar beneden te gaan en niet met grote snelheid over allerlei hobbels te gaan.. Wat te doen… weer een spaak naar de ??? we zaten in de buurt van Gaggio Montano, dusse weer een spaak naar de Gaggio Montano!! verder, rustig in de remmen knijpend naar beneden.. ieder deukje in de weg vermijdend… door Gaggio, door Silla daar rechtsaf en daar opeens een fietsenwinkel… nu laten repareren, zo mogelijk ??? en dan morgen meteen weg… zo gezegd zo gedaan, via de winkel buitenom naar beneden waar 2 jongemannen eentje met de naam Bello.. Zij aanhoorden ons probleem en de baas zei no problema, maar hoe moest dat achterwiel eruit… kijk en daar was ik weer goed voor, ik weet het intussen wel hoe dat moet… in die afdaling was ook spaak no. 2 naar de ??? weet niet precies waar diejen het loodje legde… Hij deed alle moeite om er 2 nieuwe spaken in te krijgen, controleerde spaakspanning van alle kanten en gaf ons het gevoel dat hij het wel wist.. wij dus weer verder naar ….?? Mulino di Chicon, een watermolen ressort waar Rinus laaiend enthousiast over schrijft… in Porretta Terme blijven leek ons niets, hotels tussen al die terminaal baden.. neen wij dus door 2 km buiten Porretta Terme.. maarre op weg daarheen de 2-de accu helemaal leeg, geen ondersteuning meer…. en dus verder… links van de weg de aanduiding: hier linksaf nog 1 km verder de Mulino…. een steile helling bergaf… makkie, alleen als er nog maar plaats was… Josine gevraagd te bellen… er wordt niet opgenomen… wat te doen??? wel/niet/wel/niet naar beneden ?? wel dus … na 1 km bergaf… de Mulino.. echter alle luiken dicht en niemand thuus…. weer terug die helling op en Porretta Terme in, waar we nu inchecken in Hotel Santoli, verbonden aan zo'n terminaal bad… Bij het ontmantelen van de tandem, alle tassen eraf… zie IK een loshangende spaak in het achterwiel.. k………………………………………………………………………………...t, hetgeen de behulpzame receptionist niet verstond maar wel begreep, hij belde diejen fietsenmaker, hij was nog open…. en verwachte ons… ik dus op een ontmantelde fiets, geen bagage, geen accu's, geen Josine 4 km terug naar Silla, bergje op en af… daar aangekomen het reeds bekende ritueel, wiel eruit, spaak erin, ditmaal nog betere controle van alle spaken en weer terug naar dat terminale hotel Santoli… de tandem in de kelder gestald en naar boven waar ik Josine aantrof, gewassen en gestreken, haren al geföhned, droog achter de oren… helemaal klaar dus… ikke ook snel onder de douche en het verslag schrijven… daarna lekker eten in het restaurant en morgen weer vroeg op.. voor de rit naar ?? op dit moment heeft de tandem alle spaken op zijn plek, dus we kunnen na het ontbijt meteen de weg op richting?? Empoli?? of iets verder, afhankelijk van de spaken dus..
Zometeen iets eten/drinken 21.30 en dan naar bed…
welterusten..

sjef