het 'einde' nadert, waar ligt Muori Alexandro?

Anguillara Sebazia, 23-05-'14, 14.30 ore


Na het ontbijtje in het nog niet open zijnde restaurant, bestaande uit 2 in plastic verpakte croissantjes en 2 koppen cappucino richting Anguillare Sebazia, zoals het officeel heet… om wat inkopen te doen… wijn, heulebertjes en natuurlijk wat van die lokale kaas…. verder ook op zoek naar een internet café om mijn reis terug te boeken…. daar aangekomen kom ik erachter dat ik mijn pas vergeten ben…. kan dus geen reis boeken, dan vanmiddag maar om 16.00 is het lokaal weer open… ook nog wat rondgefietst in het plaatsje dat al vanaf de tijd van de Romeinen bestond, een deel van de Romeinse muur staat er nog… Het grijze van vanochtend is verdwenen, de zon schijnt zelfs.. Josine nog even gebeld, voelde zich weer herboren, was net naar de kapper geweest.. 't is zo te horen al bekend dat ik nog in Italië ben, nog even nagenieten.. in m'n eentje… m'n zonden van de afgelopen 37 jaar overdenkend.. dat sponsor idee is wel goed geweest… aan de ene kant natuurlijk de opbrengst maar aan de andere kant voor mij ook weer een manier om afscheid te nemen.. door de namen van de sponsoren word ik weer herinnerd aan al die jaren… zoals iemand schreef, al van kindsafaan patiënt, de trap op in de dr. Arntzstraat… en als ik daar dan weer aan denk… apotheekhoudend… kinderwens, adopties, railwaysingers, familie gesprekken GGZ Boxmeer, toen al maandelijkse gesprekken met GGZ medewerker.. unne zekere Paul v. D. toen een kleine praktijk, daar was tijd voor…; opzetten van home-team… functioneert nog steeds!! en zal m.i. in de toekomst steeds belangrijker worden, korte lijnen, ieder z’n zegje, van alle kanten een probleem bekijken.. medisch begeleider Juliana.. iedere zondag (bijna in de dug-out, naast Janssen), de de Hoogjes, de man met een Hb. van 4.3 die merkte dat hij altijd als laatste bij een duurloop eindigde, de diverse meniscusoperaties waardoor nu een stel versleten kniën in St. Hubert rondlopen, BvB en Mientje.. sportspreekuur met hoe heet hij ook al weer? Althuuzen...in de Nachtegaalstraat, daar floot ie soms letterlijk en figuurlijk… of de stekker van zijn apparaten er nu inzaten of nie, je werd er beter!! Die keer dat een van mijn patiënten in de fysiotherapeuten praktijk in de Julianastraat daar een stel kippen losliet omdat Jos aan hem om een paar kippen had gevraagd!! eer die weer gevangen waren!!… Een patiënte die, eenmaal bij Jos chronisch onder behandeling staande, nooit meer opgenomen hoefde te worden op de afdeling psychiatrie.. die deed daar bezigheidstherapie, verzorgde de afwas voor Jos, hè Pietje. Wat een tijden waren dat daar in de Julianastraat, ikke onder de grond, vlgs. Jos horen Limburgers daar ook, toen waren er nog steenkolenmijnen… de verhuizing van Julianastraat naar de Langenboomseweg.. ikke voorin, hij achterin, daar horen fysiotherapeuten ook, vond ik, eerst naar de dokter en dan pas naar de fysio… nu anders… je kunt zo achterom naar de fysio lopen, hebt genne dokter meer daarvoor nodig.. het overleg met de fysio… Fredje.. wat een tijden waren dat hè op een nieuwe fiets van Ĺ'bom naar Mill… Straten in Mill, ieder huisje z'n kruisje… wat me de laatste tijd al opviel was dat als ik door Mill, St. Hubert of Mill reed dat ik dan dacht oh ja weet je nog toen en toen, welk jaar was dat ook al weer en hoe zou het nu met die en die zijn… herinneringen zijn er nog zat, ik zit er nog vol van… en door die sponsoring en mijn belofte om zonder namen te noemen iets over de sponsoren te zeggen/schrijven zijn die herinneringen nog heftiger geworden.. 't is net of het gisteren was… als ik dit zit te schrijven, gebeurt het weer, steeds weer flash backs.. nu weer een rit in de ambulance met een doodziek kind… helaas overleden… in een dag ziek en steeds zieker.. door moeders 3 x gebeld (weet je nog intuitie!!…) 2x visite gereden, de laatste keer 'snachts, zeer ernstige kortademigheid, een staphylococcen pneumonie die als een lopend vuurtje haar longen vernietigde zo bleek uit de obductie… geen houden aan… ; dat was nog voor de avond/nacht en weekend regeling die er nu is… toen had ik nog dienst van maandag morgen 8.30 tot vrijdag 17.00, dag en nacht, in het begin deed ik ook nog bevallingen samen met mw. van Elderen, alom nog bekend… Weekenden werden afwisselend door Mill(G.v.Lieshout en ik) en Zeeland (d'n Tunnis en drs. Fransen) gedaan.. in die tijd had niet iedereen een telefoon, moest je soms nog bij de buren gaan bellen om d'n dokter te bellen, nú en dat is duidelijk is die drempel is er niet meer…. iedereen, jong en oud, kan dag en nacht vanuit zijn broekzak de huisarts(enpost) bellen… van 5x24 uur en 1x per 4 weken een heel weekenddienst, van vrijdag 17.00 tot maandag 8.30 beschikbaar zijn voor je patiënten, ze daardoor ook wel door en door kennnend, je maakte immers 'alles' mee.. naar nu…. een grote praktijk, iedereen telefoon, maar 'slechts' 1 binnenkomende lijn, 2 hardwerkende doktersassistentes.. 1 collega huisarts en vaak een huisarts in opleiding, sinds '89 in de praktijk en praktijk open van 8.00 tot 17.00 uur m.u.v. donderdag dan van 8 tot 12.30.. Geen avond/nacht weekenddiensten meer zoals vroeger, nu 1 dienst gemiddeld per week op de HuisArtsenPost Boxmeer (consult- dan wel visite- dan wel nachtdienst) en nog steeds even druk…. tot ?? 01-05-014 einde carrière als zelfstandig ondernemend huisarts… finito… wat dat betreft heb ik Napels gezien en ben dus 'gestorven'….
Nu op afroep beschikbaar, een soort ZZP-er, diensten? liever geen nachtdiensten (sorry Ted, het was leuk maarre…), u kunt me misschien daar nog een keer treffen… verder fiets ik de komende tijd wel door het dorp en kijk of er ergens een bakkie koffie te krijgen is…
Iedere keer als er een naam van een persoon of straat in mijn hoofd komt, vindt er meteen een schakeling plaats naar gebeurtenissen die ik daar heb meegemaakt, of het nu vechtpartijen, burenruzies, suicides, of noem maar wat op is, een pasgeborenen vanuit huis naar UMC radboud rijden omdat die zo benauwd is en met spoed geopereerd en gered is, huppelt nu nog steeds rond… te gek wat er in dat 'grote' (maat 63-64 hoed) hoofd zich allemaal afspeelt de laatste weken.. ik stop even met schrijven er komen steeds meer flash backs... ik ga nog ff met dhr. Tito bespreken hoe ik m'n terugvlucht kan regelen en daarna nog ff naar Alguillara Sabazia om te kijken of ik daar wél op internet kan en daarna even naar het lavazandstrand om de zon te zien ondergaan... dat gevoel ligt me wel een ondergaande zon achter die bergen die 'we' (met z'n 3-en overwonnen hebben) en jammer Alexander maar Muori van Goethe "Vedi Napoli e poi muori" op zijn Italiaans, bestaat echt niet, niet dat ik er de tijd voor had om 'het' te zoeken, maar de manager en receptioniste van het hotel kenden het ook niet....


a pui tardi...